rozczulić się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... za starych dobrych czasów - no dzieciństwo mu stanęło przed oczyma - rozczulił się!
LINK B1 do link 22, tytuł: "zalewać robaka to lubi... - ... mimo wszystko trochę mu było żal, że rodzicielce się zmarło. Rozczulił się nad sobą jako nad sierotą do tego stopnia, że jeszcze...
- ... już na bani, a że zalecał się niegdyś do Agny, rozczulił się, słysząc opowieści o nieudanym małżeństwie dziewczyny i dołożył jej mężowi...
- ... jakoś nie dotykały.
- Choć rzeczywiście zająłem jego miejsce, żal pozostał - rozczulił się tymczasem Edzio. - Straciłem wtedy wiarę w ludzi. Ludzie to wilki...
- ... opowiadał. To dobry chłopak.
- Jaki on ładny, kiedy tak śpi - rozczuliła się Róża.
- Czy ja wiem? - zastanowiła się Srebrzanka. - Brwi nie ma... - ... Żeby tylko chciał jeść, mój Boże, żeby tylko chciał jeść -
rozczuliła się.
- Nie będzie już jadł - powiedział ojciec, który rzadko zabierał
głos... - ... bajorze z rzęsą.
- Ach, byliśmy wtedy tacy młodzi i biedni - rozczuliła się na koniec pani Roszko. - I takie mieliśmy śmieszne samochody.
- I... - ... A tak powrót stawał się dodatkową przyjemnością.
- Nasz kochany Kapitan! - rozczuliła się Ika.
Wyjechali o dziewiątej. Ika z Groszkiem i lirycznie milczącą... - ... się punktualnie o ósmej i zaskoczyli mnie przy garach.
- Cudownie - rozczuliła się Reżyserowa. - Widzisz, Dudusiu, inni mężowie pomagają swoim żonom w kuchni... - ... dziennikarką, ale zawsze znajduje dla mnie czas, gdy jej potrzebuję". Rozczuliłam się, gdy czytałam te słowa. Zawsze kierowałam się intuicja: gdy czułam...
